top of page

De verbindende activiteit van een kok met het 'eten-koken' is een geschenk voor de mens

VERBINDENDE ACTIVITEIT VAN EEN KOK MET HET ETEN

KOKEN IS EEN GESCHENK AAN DE MENS.

 

 

 

 

 De modern mens zit vol vragen en vindt weinig antwoorden. Nochtans er zijn antwoorden, maar die zijn verstopt. We moeten ze gaan zoeken. Haast iedereen is op zoek naar antwoorden op vragen betreffende al de levensgebieden.

Er zijn twee soorten vragen: problemen en mysteries.

Problemen zijn vraagstukken waar de mens zelf niet mee   besloten is.

Mysteries zijn vraagstukken waarin de mens wel degelijk mee in besloten ligt.  Problemen staan buiten ons en mens kan ze als het ware voor zich uit rollen. Mysteries echter staan niet buiten ons, omdat we er mee in zitten besloten. Over mysteries moet men kunnen mijmeren en zwijgen.

Problemen zijn eerder objectief. Mysteries zijn grotendeels subjectief.

Problemen kan men wetenschappelijk onderzoeken. Mysteries laten dat niet toe.
En hier nu knelt het schoentje. Men doet er alles aan om dat toch te kunnen doen. Daarom ontdoet men het mysterie van zijn mythe. Het onzichtbare wordt genegeerd. Het wezenlijke van de mens wordt genegeerd. Men verkrijgt  dan uiteindelijk een menswetenschap zonder mens. Want mens zijn is juist het fysiche met het metafysische doorweven. Het is begrijpelijk dat er in vele levensgebieden grote chaos ontstaat.
Onze voeding is zo’n gebied. 

Koken is een activiteit vol magie. Wat gebeurt er wanneer men kookt. Wat is er waar te nemen wanneer een mens kookt? Wat zien bijv. natuurwezens wanneer een mens eet? Graag wil ik op deze vragen ingaan omdat meer en meer mensen de meta-fysische wereld op een of andere wijze waarnemen. De wereld van het geestelijke drukt zich uit tot in het kleinste materiele, dus ook en zeer in het bijzonder in de voeding voor de mens.

Daarom is het nodig om als kokende , voedsel bereidende mens steeds meer bewustzijn te ontwikkelen voor deze metafysische processen, processen waarin het levende zich uitdrukt.

Te zeer is onze voedingscultuur onderhevig aan de invloed van de analyserende wetenschap. Wat er overblijft en uitgezeefd wordt is het fysisch meeetbare, tastbare.

Levenskrachten kan men niet meten en bestaan dus officieel niet.
Gaandeweg wordt ons voedsel dus dood voedsel, zonder levenskrachten. Natuurwezens beschrijven  hoe de mens vroeger kookte en hoe hij tegenwoordig kookt. Daar is iets wezenlijks  veranderd.

Hoe uit planten voeding ontstaat is een bijzonder proces. Haast altijd heeft men vuur nodig. Daardoor brengt men de liefde ten aanzien van de geestelijke wereld met het voedsel in verbinding. De Elementaire wezens geven de energie, liefde,warmte , blijheid, goedheid door aan de substantie die tot voedsel getransformeerd wordt. Daardoor veranderd het eten beslissend. Dit proces leren waarnemen helpt ons veel van het transformatieproces te begrijpen. Zo werd er vroeger veelal gekookt. De mens kon niet anders. De geuren in de keuken o.a. openbaren dit process in die verborgen wereld.

Wanneer de voeding goed is, helpt het de mensen. Wanneer het voedsel daarentegen slecht gekookt wordt, maakt het het lichaam ziek.

Wanneer er geen rust meer is en de tijd bezit neemt van de kok, verliest het kookproces de kwaliteit van de verbinding en de liefde.
Dit samenspel tussen voeding, gezondheid en ziekte is zoals het bouwen van een huis. Wanneer de mens beter zou begrijpen zijn lichaam als een huis te beschouwen, zou hij zijn lichaam niet zoveel geweld aandoen. Want dat doet de mens wanneer hij ‘komische’ stoffen toedient aan zijn lichaam, zoals koffie bijvoorbeeld. Daardoor verwondt hij zijn lichaam. Met name de zenuwen. Deze kleuren rood in plaats van groen. De zenuwen kleuren groen wanneer ze goed functioneren. Rook toedienen door te roken is dodelijk. Dat is het ergste. Deze rook is puur vergif. Door tabak wordt het fysische nog meer fysisch en zwaar.

Door het voedsel vormt de mens zijn huis, verzorgt hij het of brengt het tot verval.

Enkel levenskrachtig voedsel is positief waarneembaar en bouwt aan het levende  huis van de mens.

Bij gebrek aan deze levenskrachten wordt de mens uiteindelijk depressief en brandt hij op of brandt hij uit. 

Koks hebben de verantwoordelijkheid levend voedsel te bereiden  in liefde voor de mens en het menselijke op deze aarde.

 

Johan Weyens

bottom of page